Hiçbir çocuk ana ve babasının dikkatini, sevgisini, süresini bir ötekisi ile bölüşmek hacet yok. Küçük yaştaki çocuklar kardaş istediklerini söyleseler dahi kardaş kavramını tam manasıyla bilemezler. Onu yalnızca oyun dostu olarak düşünürler. Oyun oynayacağı ve sıkılınca gönderebileceği, ana ve babasının dikkatini ve sevgisini paylaşmayı gerektirmeyen bir arkadaş.

Kardeşinin dünyaya gelmesi ile birlikte kendi üzerindeki toplanan ilginin azaldığını ayrım eder. Çünkü yeni doğan kardeşin daha çok fiziki bakıma gereksinimi vardır. Bu dahi çocuğun daha evvel kendine yayılan alaka ve bakımın azalmasına niçin olur.

Anne ve babaların ilk çocuktan beklentileri artar; daha çok mesuliyet alması, kardeşinin bakımına yardımcı olması, oyuncaklarını paylaşması, onun davranışlarını denetim etmesi ve zarar gelmesin diyerek gözetlemesi beklenir.

Bunları yapmazsa suçlanır ve cezalandırılır. Özetle çocuk rolünden çıkıp hazır olmadığı abi, bacı üstelik anababa rolüne sokulmaya çalışılır.

Kardeş Kıskançlığını Önlemek için Ne Yapmalıyım?

Çocuğunuz istedi diyerek kardaş yapmayın. Çocukların kararının geçici olduğunu ve onun yalnızca oyun dostu istediğini unutmayın.

Kardeşinin doğumuna çocuğunuzu hazırlayın. Çocuğunuza kendi bebekliğinden bahsedin. Kardeşi doğunca onun dahi aynı kendi bebekliğinde ona gösterilen alaka gibi ilgiye gereksinim duyacağından, kendi greksinimlerini karşılayamadığı için onunla ilgilenmeniz gerekliliğini açıklayın.

Eski rutininizi devam ettirmeye çalışın. Onu sevdiğinizi dile getirin ve davranışlarınız ile bunu gösterin. MÜMKÜN OLDUĞUNCA ÇOCUĞUNUZA BİREYSEL ZAMAN AYIRMAYA ÇALIŞIN.

Kardeşin bakımı ile ilgili yaş düzeyine elverişli küçük yardımlar isteyin. (Biberon yahut bezini getirmek gibi) Bunları yaptığı vakit ona size dayanak olduğu için teşekkür edin.

Çocuğunuzun yaşamındaki büyük farkılıkları kardaş doğumuna denk getirmeyin.(Kreşe başlamak vb)

Etrafınızdaki kişileri davranışları konusu ile ilgili uyarın. Evinize gelen bireylerin tek odak noktasının yeni doğan kardaş olmasına müsaade vermeyin. Büyük çocuğa dahi alıştığı gibi bir ilgiyi devam ettirmeleri konusu ile ilgili uyarın. Çocuğunuzun dışlanmış hissetmesine ve bundan sonra sevilmediğini düşünmesine mani olun.

Çocuğunuzun bütün oyuncaklarını ve eşyalarını paylaşmasını istemeyin. Bunlar onun kendi şahsi eşyalarıdır. Arkadaşları ve kardeşi ile bölüşmek mecburiyetinde değildir.

Sen bundan sonra abisin/ablasın kardeşini kıskanma, sen ona yardım edeceksin gibi söylemlerden kaçının. Temelde o sizin hala çocuğunuz ve siz de her iki çocuğunuzun ana babasısınız. İkisinin de romantik gereksinimleri olduğunu ve bunu karşılamanın sizin göreviniz olduğunu unutmayın.

Kıskançlık hislerini görmezden gelmeyin ve kızmayın. Çocuğun kendine gösterilen alaka azalınca hasetlik duyması doğaldır. Çocuğunuzun yaşadığı duyguyu ayrım edin ve onu anladığınızı hissettirin.

O’na kıymetli olduğunu hissettirin. Sen benim içim çok değerlisin, senin annen/baban olduğum için çok mutluyum, iyi ki senin gibi bir çocuğum var gibi ifadeleri sık sık kullanın. Bu sözlerin gerçekliğini ona ferdi vakit ayırarak gösterin.